Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΞΕΝΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ..ΤΟ ΠΟΙΟ ΛΙΓΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ (ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ).
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ!!!!
Λ. Λαυρεντιάδης: |
| Ο κ. Λ. Λαυρεντιάδης εξελίσσεται αναμφισβήτητα στον νέο market mover της ελληνικής αγοράς. Οι κινήσεις του αποτελούν πηγή ειδήσεων για τους δημοσιογράφους, αγγίζουν πολλούς κλάδους και επειδή είμαστε στην Ελλάδα η έως τώρα επιτυχία του πιστοποιείται από τη ραγδαία αύξηση των «εχθρών» του. Ίσως γι’ αυτό και ο μόλις 37 ετών επιχειρηματίας επιχειρεί ένα δυναμικό άνοιγμα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ώστε να έχει ένα «όπλο» απέναντι στους αμφισβητίες του. Ακριβώς, όμως, η πρωτοβουλία αυτή δημιουργεί μεγαλύτερα ερωτήματα. Γιατί ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας με τεράστια ρευστότητα νιώθει την ανάγκη να αποκτήσει «φωνή» και να επενδύσει σε ένα κλάδο που δεν βγάζει κέρδη; Πόσο μάλιστα όταν ο επιχειρηματίας αυτός δεν έχει καμία μεγάλη εμπλοκή με κρατικές προμήθειες και θεωρείται φίλα προσκείμενος στη Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Λαυρεντιάδης έχει αποκτήσει την εφημερίδα «Espresso», χρηματοδοτεί τη «Σφήνα», ελέγχει το «Athens News», ενώ φέρεται να είναι ο αποδέκτης του 12% του Πήγασου (Έθνος, Πρώτο Θέμα, Ημερησία, Mega Channel) που άλλαξε χέρια τις τελευταίες ημέρες. Σε συνδυασμό με την άριστη προσωπική σχέση που έχει με τον κ. Χρ. Λαμπράκη του ΔΟΛ (Βήμα, Νέα, Mega Channel) o νεαρός επιχειρηματίας με μια κυκλωτική κίνηση φαίνεται να έχει εξασφαλίσει την ασυλία που επιζητεί (;) από μεγάλους εκδοτικούς ομίλους. Ο κ. Λαυρεντιάδης έκανε την εμφάνισή του στο επιχειρηματικό προσκήνιο το 2003 με την είσοδο της εταιρείας του, της Νεοχημικής, στο χρηματιστήριο. Μάταια τότε οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι του κ. Λαυρεντιάδη ζητούσαν από τους δημοσιογράφους μια συνέντευξη. Η μικρή εταιρεία και ο άγνωστος επιχειρηματίας δεν έκαναν «γκελ». Ο κ. Λαυρεντιάδης ήταν πιο γνωστός για την προσωπική του ιστορία -προσβλήθηκε από νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα όταν ήταν 18 ετών επηρεασμένος από τον θάνατο του πατέρα του, μια επώδυνη πάθηση που αντιμετωπίζει ακόμη και σήμερα με καθημερινές φυσιοθεραπείες- παρά για τις επιχειρηματικές του επιδόσεις. Ξαφνικά, το 2005 πακέτα μετοχών της εταιρείας άρχισαν να μεταβιβάζονται σε ξένους θεσμικούς. Η συνεργασία του κ. Λαυρεντιάδη με το χρηματιστή κ. Μ. Βάρσο της Merit άρχισε να αποδίδει καρπούς. Οι διψήφιοι ρυθμοί ανάπτυξης της εταιρείας και οι εξασφαλισμένες δουλειές από μεγάλες πολυεθνικές χημικές βιομηχανίες έδιναν το απαραίτητο growth story που πούλησε πολύ καλά ο κ. Βάρσος στους ξένους επενδυτικούς οίκους. Ήταν περίεργο φαινόμενο για τα δεδομένα της εποχής ξένοι θεσμικοί να τοποθετούνται σε εταιρείες μικρής κεφαλαιοποίησης. Μάλιστα, τις συναλλαγές είχε ψάξει και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για να καταλήξει ότι όντως οι αγοραστές είναι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι. Η Νεοχημική ως γνωστόν πουλήθηκε στο 2008 στην Carlyle Group αντί 700 εκατ. ευρώ. Πουλήθηκε στα 19 ευρώ ανά μετοχή από 1,39 ευρώ που ήταν η τιμή εισαγωγής. Ο κ. Λαυρεντιάδης τόσο με τα placements που είχαν προηγηθεί, όσο και με το τίμημα του 20% που πούλησε στην Carlyle είχε αρχίσει να φουσκώνει με αρκετά εκατομμύρια ευρώ τον τραπεζικό του λογαριασμό. Από το 2005 ο κ. Λαυρεντιάδης μπαίνει στο χώρο του φαρμάκου. Συγχωνεύει τέσσερις μικρές εταιρείες (Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Elpharma) και δημιουργεί την Alapis. Το 2007 σηκώνει με ευκολία 800 εκατ. ευρώ από την αγορά και επιδίδεται σε ένα μπαράζ εξαγορών και συγχωνεύσεων στον κλάδο. Σήμερα, τρία χρόνια μετά η Alapis είναι η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου σε τζίρο (1 δισ. ευρώ το 2008) και με εκτιμώμενα EBITDA για τη χρονιά που πέρασε στα 270 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη στα 160 εκατ. ευρώ. Περί τις 19 εξαγορές σε εργοστάσια, φαρμακαποθήκες και δίκτυα (Μαρινόπουλος, Γερολυμάτος κ.α.) έφεραν την Alapis στην πρώτη θέση του δύσκολου αυτού κλάδου. Μάλιστα, όπως ισχυρίζεται ο κ. Λαυρεντιάδης η εταιρεία ακόμη δεν έχει δείξει τίποτα, αφού μόνο τα generics φάρμακα της εταιρείας θα δώσουν το 2012 τζίρο 1 δισ. ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι με την πώληση της Νεοχημικής, όλοι οι ξένοι επενδυτές (Sal Openheim, Satander, Fortis) που ήταν μέτοχοι μεταπήδησαν στην Alapis αγοράζοντας πακέτα από τον κ. Λαυρεντιάδη, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τη ρευστότητά του. Στο τέλος του 2008 ο κ. Λαυρεντιάδης ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τη θέση του προέδρου της Alapis για να ιδρύσει μαζί με άλλους επιχειρηματίες και θεσμικούς επενδυτές private equity fund που θα επιχειρεί από το Λονδίνο. Στόχος είναι να συγκεντρώσει εντός του 2009 περί το 1 δισ. ευρώ και εντός του ίδιου έτους να επενδυθούν τα 500 εκατ. ευρώ. Το fund με την επωνυμία Lamda Partners θα επενδύει κυρίως στην Ελλάδα σε κλάδους όπως της υγείας, της βιομηχανίας και του real estate. O κ. Λαυρεντιάδης θα βάλει καταρχήν 100 εκατ. ευρώ. Πολλοί έσπευσαν να κατακρίνουν την πρωτοβουλία του αυτή. Θεωρούν ότι εγκατέλειψε την εταιρεία για αυτό και η μετοχή έχει υποχωρήσει στα 0,60 ευρώ. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι η εταιρεία είναι στον αυτόματο πιλότο και πως η διοικητική ομάδα που έφερε την Alapis στην κορυφή παραμένει. Βεβαίως, όταν ο κ. Λαυρεντιάδης δήλωσε πως η πρώτη εξαγορά του fund θα είναι η Alapis, το Καλοκαίρι του 2009, ουσιαστικά έβαλε φρένο στο story της μετοχής. Ο ίδιος παραμένει αγοραστής και σήμερα ελέγχει πάνω από το 22% της εταιρείας. Η αλήθεια είναι πως η πρωτοβουλία Λαυρεντιάδη συζητήθηκε πολύ. Γιατί να στήσει ένα τέτοιο fund σε περίοδο κρίσης; Που το πάει; Θέλει να γίνει δεύτερος Βγενόπουλος; είναι μερικά από τα ερωτήματα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η κρίση έχει δημιουργήσει ευκαιρίες και είναι πεπεισμένος ότι αυτός και η ομάδα του όχι μόνο θα συγκεντρώσουν 1 δισ. ευρώ το 2009, αλλά και άλλα 3 δισ. ευρώ μέχρι το 2010. Το που το πάει ο κ. Λαυρεντιάδης είναι δύσκολο να απαντηθεί σύντομα. Η εμπλοκή του στα ΜΜΕ και η τεράστια ρευστότητα που διαθέτει προϊδεάζουν για μεγάλες συγκινήσεις στο μέλλον. Ήδη, στην αγορά κυκλοφορεί μια πληροφορία για πιέσεις στο υπουργείο υγείας για μια ευνοϊκή τροπολογία που όμως δεν είχε θετική κατάληξη για τον κ. Λαυρεντιάδη. Οι καλές του σχέσεις με το κυβερνών κόμμα αλλά και οι χορηγίες του στο Ίδρυμα Καραμανλή, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Μουσείο Μπενάκη κ.ά του δίνουν τη δυνατότητα να μιλάει όποτε και όπως θέλει με τους υπουργούς αλλά και με επιφανείς παράγοντες της οικονομικής ζωής του τόπου. Είναι μανιώδης συλλέκτης έργων, θρησκευόμενος μέχρι παρεξηγήσεως και πλέον η προσωπική του φρουρά μόνο με αυτή του κ. Σ. Κόκκαλη της Intracom μπορεί να συγκριθεί. Πλέον ο όμιλος δεν συνεργάζεται με τη μικρή Merit (οι σχέσεις του με τον κ. Βάρσο παραμένουν άριστες), αλλά με την Πειραιώς ΑΧΕΠΕΥ. Η Deutsche Bank, η RBS και οι ελληνικές Alpha και Πειραιώς είναι οι σύμβουλοί του στα επιχειρηματικά του σχέδια. Το φαινόμενο Λαυρεντιάδη είναι σίγουρο ότι δεν θα πάψει να απασχολεί την επενδυτική κοινότητα. Ιδίως από το Καλοκαίρι του 2009 όταν θα συγκεντρωθούν τα πρώτα κεφάλαια του fund και θα αρχίσουν οι εξαγορές. Ασχέτως πάντως από τις προσωπικές βλέψεις του κ. Λαυρεντιάδη η ίδρυση του fund και η επένδυση 1 δισ. ευρώ στην Ελλάδα, όπως είχε γράψει και ένας αναγνώστης του Capital.gr, είναι «καλά νέα». Θα ήταν προτιμότερο μια ελληνική εταιρεία να τη διεκδικήσουν π.χ. ο κ. Βγενόπουλος μέσω της MIG ή ο κ. Λαυρεντιάδης με το Lamda Partners παρά τυχάρπαστα ξένα hedge funds. Στην πρώτη περίπτωση θα ξέρουμε τουλάχιστον όνομα, διεύθυνση και τηλέφωνο και αν κάτι δεν πάει καλά και υπάρξουν γκρίζες ζώνες κατά τη διάρκεια της εξαγοράς ή στην εξέλιξη της εταιρείας μέχρι να αποεπενδυθούν οι αγοραστές. BIΚΤΩΡΑΣ ΡΕΣΤΗΣ: |
Η απόφαση των Αράβων να αποκτήσουν τον έλεγχο στη Marfin Investment Group και στη Marfin Popular Bank αναμφίβολα αναβαθμίζει τις δύο εταιρείες και τις καθιστά τον βασικό επενδυτικό βραχίονα του Εμιράτου στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Με την κίνηση αυτή όμως ο ρόλος του ιδρυτή του ομίλου της Marfin κ. Α. Βγενόπουλου τίθεται υπό την αίρεση των βασικών μετόχων, καθώς οι Αραβες εξαγόρασαν έναντι 237 εκατ. ευρώ το ποσοστό του κ. Βγενόπουλου στη Marfin Popular Bank, μηδενίζοντας έτσι τη συμμετοχή του στην τράπεζα, ενώ στην επενδυτική εταιρεία MIG το ποσοστό του ιδρυτή του ομίλου είναι της τάξεως του 1%.
Στην επίσημη ανακοίνωση του ομίλου αναφέρεται ότι «ο κ. Ανδρέας Βγενόπουλος θα προτείνεται και θα ψηφίζεται από την Dubai Financial Group (σ.σ.: τον επενδυτικό βραχίονα του Εμιράτου) για να υπηρετεί στην κορυφαία εκτελεστική θέση τόσο στη ΜΡΒ όσο και στη MIG για διάστημα πέντε ετών».
Υστερα από πέντε χρόνια ο κ. Βγενόπουλος θα είναι 59 ετών και θέλει ως τότε να «μεγαλώσει» και άλλο τον όμιλο που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια με κεφάλαιο 600.000 ευρώ. «Δίνω συνεχώς εξετάσεις. Εξάλλου και στη Marfin ποτέ δεν είχα την πλειοψηφία και κρινόμουν από τους μετόχους. Πληρώνομαι ανάλογα με τους στόχους που επιτυγχάνω» απαντάει ο κ. Βγενόπουλος όταν ερωτάται αν φοβάται μήπως κάποια στιγμή οι βασικοί μέτοχοι άρουν την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό του.
* Νέες τοποθετήσεις
Πάντως στη ΜΡΒ ήδη ο βασικός μέτοχος τοποθέτησε στην εκτελεστική επιτροπή της τράπεζας τον ιταλό τραπεζίτη κ. Αντρέ Μονέτα, υψηλόβαθμο στέλεχος της Dubai Financial και πρώην αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο της Unicredito, ο οποίος θα έχει καταλυτικό ρόλο στα επεκτατικά σχέδια της ΜΡΒ.
Αλλοι υποστηρίζουν ότι οι Αραβες... φόρεσαν «καπέλο» τον κ. Μονέτα στον κ. Βγενόπουλο, ενώ από τη MIG υποστηρίζουν ότι ο ίδιος ο κ. Βγενόπουλος απαίτησε από τον βασικό μέτοχο να συνδράμει ο Ιταλός με την εμπειρία του στην ανάπτυξη της τράπεζας.
Ο κ. Βγενόπουλος εξακολουθεί και κατέχει το 1% της MIG (αποτιμάται στα 50 εκατ. ευρώ), ενώ τον επόμενο μήνα θα λάβει 6 εκατ. μετοχές της ΜΡΒ στο πλαίσιο του προγράμματος stock option της τράπεζας.
Μετά τις μετοχικές ανακατατάξεις στη διοικητική πυραμίδα τόσο της MIG όσο και της ΜΡΒ αναμένεται να αυξηθεί η παρουσία εκπροσώπων από πλευράς Dubai - σήμερα μετέχουν με τέσσερα άτομα στα 15μελή συμβούλια.
Η ελληνοκυπριακή «περιπέτεια» των Αράβων, τους οποίους έφερε στην Ελλάδα ο δημιουργός της Marfin, ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2006, όταν απέκτησαν το 31,6% της τότε Marfin Financial Group αντί 490 εκατ. ευρώ. Τότε ο όμιλος είχε κεφαλαιοποίηση 1,4 δισ. ευρώ και σήμερα έχει 14 δισ. ευρώ.
Την περασμένη εβδομάδα η κρατική εταιρεία επενδύσεων του Εμιράτου Dubai Financial Group αποφάσισε να ενισχύσει τη συμμετοχή της ως 30% στη Marfin Popular Bank (ΜΡΒ) και ως 20% στη Marfin Investment Group (MIG). Εκτιμάται ότι οι Αραβες μετά τις μετοχικές ανακατατάξεις θα έχουν επενδύσει στον όμιλο της Marfin 1,6 δισ. ευρώ, ενώ η διαμορφωθείσα συμμετοχή τους (στο 20% της ΜΡΒ και στο 16% της MIG) αποτιμάται με τρέχουσες τιμές στα 2,4 δισ. ευρώ. Δηλαδή, σε ενάμιση χρόνο είχαν απόδοση της τάξεως του 50%!
Πρόθεση των Αράβων είναι να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός όμιλος ο οποίος να έχει την πρωτοκαθεδρία στη ΝΑ Ευρώπη.
* Η στρατηγική για την Ελλάδα
Το ενδιαφέρον για την Ελλάδα προς το παρόν επικεντρώνεται στη ΜΡΒ και στον ΟΤΕ. Ο κ. Βγενόπουλος δήλωσε ότι σύντομα θα συζητηθεί νέα στρατηγική για τη ΜΡΒ κατόπιν των μετοχικών εξελίξεων, ενώ θύμισε παλαιότερες δηλώσεις του κ. Σαούντ Μπαλαουί σύμφωνα με τις οποίες στόχος για τη ΜΡΒ είναι να γίνει η μεγαλύτερη τράπεζα στη ΝΑ Ευρώπη και στο πλαίσιο αυτό διευκρίνισε ότι δεν μπορεί πλέον να αποκλείσει και τραπεζική εξαγορά στην Ελλάδα. To σίγουρο είναι ότι στην τράπεζα θα απαιτηθεί αύξηση κεφαλαίου για λόγους κεφαλαιακής επάρκειας, αφού η MIG «φέρνει» δουλειές στην τράπεζα από τις εξαγορές της (μεταφορές δανείων, ομολογιακά κτλ.). Μόνο στη Σερβία, όπου η MIG αγόρασε 32 εμπορικά κέντρα, η τράπεζα θα δημιουργήσει ισάριθμα καταστήματα ανεβάζοντας στα 60 τα σημεία παρουσίας της στη χώρα.
Στον ΟΤΕ η θέση της MIG είναι στρατηγικού χαρακτήρα και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού έχουν ξοδέψει για να αποκτήσουν το 15% περίπου 2 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση ως μεγαλύτερος μέτοχος επιθυμεί στρατηγικό επενδυτή από τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών. Από τη MIG αναφέρουν ότι «δεν έχουν αντίρρηση να αναλάβει το μάνατζμεντ εταιρεία του χώρου αλλά με την προϋπόθεση να μην απορροφήσει ο ΟΤΕ την Cosmote». Βεβαίως, ο βασικός στόχος της MIG είναι ο έλεγχος του οργανισμού, αφού βλέπουν προς το παρόν να μην υπάρχει ενδιαφέρον από το εξωτερικό. Σε ό,τι αφορά τον εθνικό χαρακτήρα του ΟΤΕ (θέματα εθνικής ασφαλείας κτλ.) από τη MIG θεωρούν ότι μπορεί το κράτος να διατηρήσει υπό τον έλεγχό του το δίκτυο και η MIG να αναλάβει το εμπορικό κομμάτι, το οποίο θα είναι ιδιωτικό, ανοιχτό στον ανταγωνισμό. Με την ενίσχυση της θέσης των Αράβων στη MIG οι ισορροπίες αλλάζουν, καθώς η κυβέρνηση θα συνομιλεί πλέον με έναν κρατικό φορέα και όχι με το μάνατζμεντ μιας εταιρείας συμμετοχών.
Προβληματισμός για τη μετοχή τής MIG
Προβληματισμός για τη μετοχή τής MIG
Παρά την ψήφο εμπιστοσύνης από το Dubai Group και τις σχετικά γρήγορες επενδυτικές κινήσεις μετά την αύξηση μαμούθ των 5,19 δισ. ευρώ, η μετοχή της MIG έχει διαψεύσει τις αρχικές προσδοκίες των επενδυτών. Από την ημέρα που διαπραγματεύθηκαν οι μετοχές της αύξησης, ο τίτλος δέχεται πιέσεις και μόνο το πρόγραμμα αγοράς ιδίων μετοχών από την εταιρεία (ξοδεύτηκαν 400 εκατ. ευρώ) κατάφερε να σταθεροποιήσει την τιμή στα 6,7 ευρώ, όσο ήταν και το τίμημα της αύξησης. Οταν όμως ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα της αγοράς μετοχών (μάλλον με παρέμβαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, καθώς απαγορεύεται να αγοράζεις ίδιες μετοχές με γνώμονα τη στήριξη της μετοχής), ο τίτλος υποχώρησε κάτω από τα 6,7 ευρώ αφού οι ρευστοποιήσεις συνεχίζονταν. Από τη MIG αναφέρουν ότι πωλητές είναι ξένοι θεσμικοί που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις δικές τους αγορές λόγω της κρίσης των subprime δανείων και ήθελαν να αποκτήσουν ρευστότητα για να αντεπεξέλθουν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου