Το πάθημα της Πόρτσμουθ, η οποία έγινε την Παρασκευή ο πρώτος σύλλογος της Premier League που τίθεται υπό καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης, χτύπησε ακόμη ένα καμπανάκι κινδύνου για το μέλλον του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Οι ομάδες της Premier League είχαν το 2008 χρέη που έφθαναν τα 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 56% του συνολικού χρέους των συλλόγων ανά την Ευρώπη, σύμφωνα με έκθεση της UEFA, που δημοσιεύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου.
Στον κατάλογο αυτό μάλιστα δεν περιλαμβάνονται η Πόρτσμουθ και η Γουέστ Χαμ, ένας ακόμη σύλλογος που έχει υποφέρει πολύ τα τελευταία χρόνια από το οικονομικό βάρος που του έχουν φορτώσει οι συνεχείς αλλαγές ιδιοκτησίας.
Το μη χείρον βέλτιστον
Έχοντας αλλάξει τέσσερις (αδιάφορους) ιδιοκτήτες τον τελευταίο χρόνο, η Πόρτσμουθ αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο να της επιβληθεί λουκέτο την 1η Μαρτίου για χρέη προς την εφορία.
Οι διοικούντες προτίμησαν το καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης, το οποίο συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, αφαίρεση εννέα βαθμών και ουσιαστικά καταδικάζει την ομάδα του λιμανιού της νότιας Αγγλίας σε υποβιβασμό.
Ο εκπρόσωπος της εταιρείας που ανέλαβε τη διαχείριση έδωσε δημόσια υπόσχεση ότι θα φροντίσει για την επιβίωση του συλλόγου και για την ανεύρεση νέου αξιόπιστου ιδιοκτήτη.
Η πώληση παικτών για την εξασφάλιση ρευστού και μια προκαταβολή μέρους των χρημάτων που θα της δοθούν λόγω υποβιβασμού από τη διοργανώτρια αρχή, ελπίζεται ότι θα αρκέσουν για να προσελκύσει η ιστορική ομάδα το ενδιαφέρον υγιών επενδυτών και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Η Γουέστ Χαμ
Ένα βήμα από το γκρεμό βρέθηκε και η ομάδα του ανατολικού Λονδίνου, έπειτα από μια σειρά αποτυχημένων μεταβιβάσεων σε χρεοκοπημένους επιχειρηματίες.
Την έσωσαν, καθώς φαίνεται, πριν από μερικές εβδομάδες δυο εκατομμυριούχοι οπαδοί της, οι Ντέιβιντ Γκολντ και Ντέιβιντ Σάλιβαν, οι οποίοι είχαν μέχρι το τέλος της περασμένης σεζόν υπό τον έλεγχό τους την Μπέρμιγχαμ.
Ακόμη και αυτοί όμως παραδέχονται ότι δεν ήταν καλή επιχειρηματική κίνηση η αγορά της Γουέστ Χαμ και ότι, αν δεν τους επηρέαζε το συναίσθημα, δε θα έμπαιναν στη διαδικασία.
Γενικό το κακό
Τα χρέη της Πόρτσμουθ και της Γουέστ Χαμ, περίπου 67 και 112 εκατομμύρια ευρώ αντίστοιχα, ωχριούν μπροστά σε εκείνα άλλων συλλόγων. Μάλιστα, όσο πιο μεγάλος ο σύλλογος τόσο πιο μεγάλο το χρέος, παρά τα μεγαλύτερα έσοδα.
Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν οι δύο ομάδες με τα περισσότερα πρωταθλήματα - από 18 η καθεμιά - στην ιστορία της πρώτης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Η Λίβερπουλ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να συντηρούν μια σφοδρή αντιπαλότητα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά έχουν κοινή μοίρα κατά το ότι μπήκαν σε οικονομικούς μπελάδες όταν έπεσαν στα χέρια Αμερικανών επιχειρηματιών.
Ο Τζορτζ Τζιλέτ και ο Τομ Χικς από την πλευρά της Λίβερπουλ και ο Μάλκολμ Γκλέιζερ και η οικογένειά του από την πλευρά της Γιουνάιτεντ, έδωσαν αφορμή στον πρόεδρο της UEFA, Μισέλ Πλατινί, να κάνει ειδική μνεία στο Νησί όταν απείλησε, όσους χρωστούν, με αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Οι ομάδες της Premier League είχαν το 2008 χρέη που έφθαναν τα 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 56% του συνολικού χρέους των συλλόγων ανά την Ευρώπη, σύμφωνα με έκθεση της UEFA, που δημοσιεύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου.
Στον κατάλογο αυτό μάλιστα δεν περιλαμβάνονται η Πόρτσμουθ και η Γουέστ Χαμ, ένας ακόμη σύλλογος που έχει υποφέρει πολύ τα τελευταία χρόνια από το οικονομικό βάρος που του έχουν φορτώσει οι συνεχείς αλλαγές ιδιοκτησίας.
Το μη χείρον βέλτιστον
Έχοντας αλλάξει τέσσερις (αδιάφορους) ιδιοκτήτες τον τελευταίο χρόνο, η Πόρτσμουθ αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο να της επιβληθεί λουκέτο την 1η Μαρτίου για χρέη προς την εφορία.
Οι διοικούντες προτίμησαν το καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης, το οποίο συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, αφαίρεση εννέα βαθμών και ουσιαστικά καταδικάζει την ομάδα του λιμανιού της νότιας Αγγλίας σε υποβιβασμό.
Ο εκπρόσωπος της εταιρείας που ανέλαβε τη διαχείριση έδωσε δημόσια υπόσχεση ότι θα φροντίσει για την επιβίωση του συλλόγου και για την ανεύρεση νέου αξιόπιστου ιδιοκτήτη.
Η πώληση παικτών για την εξασφάλιση ρευστού και μια προκαταβολή μέρους των χρημάτων που θα της δοθούν λόγω υποβιβασμού από τη διοργανώτρια αρχή, ελπίζεται ότι θα αρκέσουν για να προσελκύσει η ιστορική ομάδα το ενδιαφέρον υγιών επενδυτών και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Η Γουέστ Χαμ
Ένα βήμα από το γκρεμό βρέθηκε και η ομάδα του ανατολικού Λονδίνου, έπειτα από μια σειρά αποτυχημένων μεταβιβάσεων σε χρεοκοπημένους επιχειρηματίες.
Την έσωσαν, καθώς φαίνεται, πριν από μερικές εβδομάδες δυο εκατομμυριούχοι οπαδοί της, οι Ντέιβιντ Γκολντ και Ντέιβιντ Σάλιβαν, οι οποίοι είχαν μέχρι το τέλος της περασμένης σεζόν υπό τον έλεγχό τους την Μπέρμιγχαμ.
Ακόμη και αυτοί όμως παραδέχονται ότι δεν ήταν καλή επιχειρηματική κίνηση η αγορά της Γουέστ Χαμ και ότι, αν δεν τους επηρέαζε το συναίσθημα, δε θα έμπαιναν στη διαδικασία.
Γενικό το κακό
Τα χρέη της Πόρτσμουθ και της Γουέστ Χαμ, περίπου 67 και 112 εκατομμύρια ευρώ αντίστοιχα, ωχριούν μπροστά σε εκείνα άλλων συλλόγων. Μάλιστα, όσο πιο μεγάλος ο σύλλογος τόσο πιο μεγάλο το χρέος, παρά τα μεγαλύτερα έσοδα.
Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν οι δύο ομάδες με τα περισσότερα πρωταθλήματα - από 18 η καθεμιά - στην ιστορία της πρώτης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Η Λίβερπουλ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να συντηρούν μια σφοδρή αντιπαλότητα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά έχουν κοινή μοίρα κατά το ότι μπήκαν σε οικονομικούς μπελάδες όταν έπεσαν στα χέρια Αμερικανών επιχειρηματιών.
Ο Τζορτζ Τζιλέτ και ο Τομ Χικς από την πλευρά της Λίβερπουλ και ο Μάλκολμ Γκλέιζερ και η οικογένειά του από την πλευρά της Γιουνάιτεντ, έδωσαν αφορμή στον πρόεδρο της UEFA, Μισέλ Πλατινί, να κάνει ειδική μνεία στο Νησί όταν απείλησε, όσους χρωστούν, με αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Το χρέος της Γιουνάιτεντ, που ήταν ο πιο πλούσιος σύλλογος στον κόσμο στην προ Γκλέιζερ εποχή, ξεπερνά σήμερα τα 800 εκατομμύρια ευρώ. Η Λίβερπουλ, από την άλλη, χρωστά κοντά στα 350 εκατομμύρια ευρώ.
Πιέσεις προς τη Λίγκα
Οι αγγλικές ομάδες γίνονται στόχος εξαγοράς από κάθε είδους επενδυτές σε όλο τον κόσμο. Η ποιότητα του θεάματος στο πρωτάθλημα, η αξία των παικτών που αγωνίζονται σε αυτό, η κυριαρχία στην Ευρώπη και κυρίως η διάθεση των οπαδών να ξοδεύουν για το πάθος τους και τα τεράστια ποσά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα κάνουν το προϊόν ιδιαιτέρως ελκυστικό.
Η οικονομία της αγοράς δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια να κάμπτουν αντιστάσεις και να πετυχαίνουν το σκοπό τους.
Η Premier League, διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος της πρώτης κατηγορίας, έχει μία διαδικασία μέσα από την οποία κρίνει αν κάποιος είναι «ικανός και κατάλληλος» να αγοράσει ένα από τα μέλη της.
Έπειτα όμως από τις αποτυχημένες μεταβιβάσεις των τελευταίων ετών, η διαδικασία αυτή τίθεται εν αμφιβόλω από οπαδούς και μέσα ενημέρωσης στη Βρετανία.
Πώς μπορεί να θεωρείται «ικανός και κατάλληλος» κάποιος που δανείζεται υποθηκεύοντας τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας που θέλει να αγοράσει για να προχωρήσει στην αγορά της, ρωτούν αρθρογράφοι και σχολιαστές.
Πώς μπορεί να θεωρείται «ικανός και κατάλληλος» κάποιος που διώκεται για απάτη ή έχει χρεοκοπήσει στη χώρα του, συμπληρώνουν.
Αγωνία...
Η διαδικασία της Premier League δε φαίνεται να καλύπτει αυτές και άλλες ύποπτες περιπτώσεις και αυξάνουν -μετά και την περιπέτεια της Πόρτσμουθ- οι φωνές για αλλαγή του συστήματος και θέσπιση κανόνων που θα εξασφαλίζουν διαφανείς και υγιείς μεταβιβάσεις.
Την ίδια ώρα, όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στην Αγγλία αγωνιούν για το μέλλον. Βλέπουν ότι ούτε οι λεγόμενοι μεγάλοι ξεφεύγουν από τα οικονομικά δεινά, ότι μια μέρα η αγαπημένη τους ομάδα μπορεί να μην υπάρχει πια και ότι το –για πολλούς- καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου μπορεί να χάσει την αίγλη του υπό το βάρος της οικονομικής δυσπραγίας.
Πιέσεις προς τη Λίγκα
Οι αγγλικές ομάδες γίνονται στόχος εξαγοράς από κάθε είδους επενδυτές σε όλο τον κόσμο. Η ποιότητα του θεάματος στο πρωτάθλημα, η αξία των παικτών που αγωνίζονται σε αυτό, η κυριαρχία στην Ευρώπη και κυρίως η διάθεση των οπαδών να ξοδεύουν για το πάθος τους και τα τεράστια ποσά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα κάνουν το προϊόν ιδιαιτέρως ελκυστικό.
Η οικονομία της αγοράς δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια να κάμπτουν αντιστάσεις και να πετυχαίνουν το σκοπό τους.
Η Premier League, διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος της πρώτης κατηγορίας, έχει μία διαδικασία μέσα από την οποία κρίνει αν κάποιος είναι «ικανός και κατάλληλος» να αγοράσει ένα από τα μέλη της.
Έπειτα όμως από τις αποτυχημένες μεταβιβάσεις των τελευταίων ετών, η διαδικασία αυτή τίθεται εν αμφιβόλω από οπαδούς και μέσα ενημέρωσης στη Βρετανία.
Πώς μπορεί να θεωρείται «ικανός και κατάλληλος» κάποιος που δανείζεται υποθηκεύοντας τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας που θέλει να αγοράσει για να προχωρήσει στην αγορά της, ρωτούν αρθρογράφοι και σχολιαστές.
Πώς μπορεί να θεωρείται «ικανός και κατάλληλος» κάποιος που διώκεται για απάτη ή έχει χρεοκοπήσει στη χώρα του, συμπληρώνουν.
Αγωνία...
Η διαδικασία της Premier League δε φαίνεται να καλύπτει αυτές και άλλες ύποπτες περιπτώσεις και αυξάνουν -μετά και την περιπέτεια της Πόρτσμουθ- οι φωνές για αλλαγή του συστήματος και θέσπιση κανόνων που θα εξασφαλίζουν διαφανείς και υγιείς μεταβιβάσεις.
Την ίδια ώρα, όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στην Αγγλία αγωνιούν για το μέλλον. Βλέπουν ότι ούτε οι λεγόμενοι μεγάλοι ξεφεύγουν από τα οικονομικά δεινά, ότι μια μέρα η αγαπημένη τους ομάδα μπορεί να μην υπάρχει πια και ότι το –για πολλούς- καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου μπορεί να χάσει την αίγλη του υπό το βάρος της οικονομικής δυσπραγίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου