Το βιογραφικό του, όπως συμβαίνει και με τους περισσότερους γόνους της οικογενείας, είναι πλούσιο. Γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1942 στη Νέα Υόρκη και είναι γιος του βαρόνου Γκι ντε Ροτσίλντ (1909-2007). Το 1966 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού. Το 1982, λίγο καιρό αφότου άρχισε να εργάζεται στην εταιρεία του πατέρα του στο Παρίσι, η τότε γαλλική κυβέρνηση κρατικοποίησε όλες τις τράπεζες.
Σήμερα, μετά τη συγχώνευση της γαλλικής οικογενειακής επιχειρηματικής τράπεζας με τη βρετανική το 2003, ο Νταβίντ ντε Ροτσίλντ διευθύνει τις τράπεζες Rothschild & Cie και ΝΜ Rothschild & Sons, τράπεζες με παγκόσμια παρουσία. Είναι παντρεμένος με την πριγκίπισσα Ολίμπια Αλντομπραντίνι, με την οποία έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά.
Η ιστορία της οικογενείας στον κλάδο είναι μακρά. Στα μέσα του 18ου αιώνα, ο εβραϊκής καταγωγής Μάγερ Αμσελ Ρότσιλντ άνοιξε στη Φραγκφούρτη το πρώτο κατάστημα τραπεζικών εργασιών της οικογένειας. Από τότε έγιναν πολλά: η οικογένεια χωρίστηκε, υπέστη διώξεις λόγω της καταγωγής της, έχασε ένα τμήμα της περιουσίας της για να αποκτήσει στη συνέχεια περισσότερα, αλλά πάντοτε στη συνείδηση του κόσμου οι Ρότσιλντ ήταν οι «απόλυτοι τραπεζίτες»- αυτοί που έχουν το χρήμα για θεό τους και τίποτε περισσότερο. Σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα τραπεζικά ιδρύματα με το όνομα «Ρότσιλντ» ως αποτέλεσμα της διάσπασης της οικογενείας ανά τους αιώνες.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, ένας από τους πέντε γιους του, ο Νέιθαν Ρότσιλντ, πήγε στη Βρετανία για να αναζητήσει την τύχη του. Από τα άλλα τέσσερα αδέλφια του, ο ένας έμεινε στη Φραγκφούρτη και οι άλλοι τρεις σκορπίστηκαν στο Παρίσι, στη Βιέννη και στη Νάπολι. Τη δεκαετία του 1820, οι Ρότσιλντ έδωσαν αρκετά χρήματα στην Τράπεζα της Αγγλίας για να αποτρέψει μια κρίση ρευστότητας. Πάντοτε, η διαχείρισή τους χαρακτηριζόταν από συστηματικότητα και συνέπεια, κυρίως δε από αίσθηση μέτρου.
Ο εξάδελφός του σερ Ιβλιν ντε Ρότσιλντ , τη θέση του οποίου έλαβε ο Νταβίντ όταν εκείνος αποχώρησε από τη διοίκηση της βρετανικής τράπεζας, ανέκαθεν πίστευε ότι η ισχύς των Ρότσιλντ είναι η ενότητά τους. Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του δήλωνε το 1996 στους «Νew Υork Τimes»: «Η σημαντικότερη ισχύς της οικογενείας είναι η ενότητά της». Τα πράγματα δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι. Μέσα στους αιώνες πολλοί Ρότσιλντ προτίμησαν να ακολουθήσουν μοναχική πορεία.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο Εντμόν ντε Ροτσίλντ, ο οποίος προτίμησε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο ιδρύοντας τον τραπεζικό όμιλο LCF Rothschild Group, τον οποίο διοικεί σήμερα ο γιος του Βενιαμίν. Μια άλλη μεγάλη διαμάχη είχε ξεσπάσει το 1980 στον βρετανικό κλάδο της οικογενείας, με τη διαφωνία σε θέματα στρατηγικής μεταξύ του σερ Ιβλιν και του ανιψιού του Τζέικομπ (σήμερα λόρδος Ρότσιλντ), όταν ο τελευταίος- που φερόταν ως διάδοχος του θείου του- ήθελε να προχωρήσει σε συγχώνευση της τράπεζας με την SG Warburg. Μετά την κατηγορηματική άρνηση του θείου του να συναινέσει σε αυτό, προτίμησε να αποχωρήσει παίρνοντας μαζί του ό,τι του αναλογούσε.
Από τότε η τράπεζα Ν. Μ. Rothschild διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις ιδιωτικοποιήσεις που έκανε κατά τη δεκαετία του 1980 η τότε πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ , αναλαμβάνοντας τον ρόλο του συμβούλου της. Οι μικρές τράπεζες επενδύσεων κυνηγούν μανιωδώς αυτόν τον ρόλο και πέρυσι η τράπεζα των Ρότσιλντ ήρθε πρώτη στην Ευρώπη στον τομέα αυτόν και ένατη σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό επιτεύχθηκε χάρη στην πρόσληψη νέων στελεχών στον τομέα των επενδύσεων, με πρωτοβουλία του Νταβίντ και στο πλαίσιο της ενεργού ανάμειξής του στη διαδικασία αναδιάρθρωσης των τραπεζών και ιδιαίτερα του αμερικανικού κλάδου, που γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση τα τελευταία χρόνια.
Ο Νταβίντ ντε Ροτσίλντ είχε κερδίσει την εκτίμηση του εξαδέλφου του χάρη στις προσπάθειες που κατέβαλε μετά το 1981, όταν η σοσιαλιστική κυβέρνηση κρατικοποίησε τις ιδιωτικές τράπεζες και χρειάστηκε να δημιουργήσει από την αρχή τη νέα τράπεζα της οικογενείας. Σήμερα θα πρέπει να ενισχύσει την παρουσία της τράπεζας στην αμερικανική αγορά, όπου ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους συμβούλους επί των συγχωνεύσεων είναι πολύ έντονος και οι «μικροί» σαν τους Ρότσιλντ έχουν να τα βάλουν με τους «μεγάλους» οι οποίοι συνοδεύουν την προσφορά τους με την παροχή φθηνών δανείων- έναν τομέα που δεν μπορούν να συναγωνιστούν οι «μικροί».
Σήμερα, ο Νταβίντ ντε Ροτσίλντ ζει μεταξύ Παρισιού και Λονδίνου, είναι ένας καλός οικογενειάρχης, με τρεις κόρες και έναν γιο που θα μπει στην επιχείρηση τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, και είναι μανιώδης παίκτης του γκολφ. Από το 1977 ως το 1995 διετέλεσε δήμαρχος του ΠονΛεβέκ στα Καλβαντός της Γαλλίας. Από το 2007 έχει αναλάβει την προεδρία του Ιδρύματος Μνήμης της Σόα (του Ολοκαυτώματος), ενώ τον περασμένο Ιανουάριο χρίστηκε Αξιωματούχος της Λεγεώνας της Τιμής. Εμπλέκεται επίσης σε πολλές φιλανθρωπικές δραστηριότητες, χρηματοδοτώντας έρευνες για την εξάλειψη ασθενειών του εγκεφάλου και διαταραχών του μυελού των οστών. Οταν τον ρωτούν σε ποιο σημείο του πλανήτη θα έστελνε τα παιδιά του σήμερα, ο Νταβίντ ντε Ροτσίλντ απαντά: «Θα έστελνα ένα στην Ασία,ένα στην Ευρώπη και ένα στις ΗΠΑ.Και αν είχα περισσότερα παιδιά, θα έστελνα ένα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου