ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΜΠΙΝΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΥΣ ΤΟΥ ΙΚΑ.

Μεγάλη απάτη πώλησης ενσήμων με «εικονικές» ασφαλίσεις εργαζομένων Ελλήνων που βρίσκονταν κοντά στη σύνταξη και αλλοδαπών, μέσω εταιρειών «μαϊμού», οι οποίες χρέωσαν το ΙΚΑ πάνω από 1,5 δισ. ευρώ βρίσκεται υπό διερεύνηση. Ηδη στάλθηκαν στον εισαγγελέα τα πρώτα έξι άτομα που εμφανίζονται να εμπλέκονται σε τέτοιες υποθέσεις και εκπροσωπούσαν μονοπρόσωπες Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), ενώ αναζητούνται και οι «εγκέφαλοι» των εταιρειών πίσω από τα άτομα «βιτρίνα».

Δέκα χρόνια ιστορία

Οι κομπίνες είχαν στηθεί την τελευταία δεκαετία, όπου μέσω προσωπικών εταιρειών ή ΕΠΕ εμφάνιζαν ετεροχρονισμένα ότι απασχολούσαν προσωπικό, το οποίο ουδέποτε είχε εργαστεί για τις εταιρείες αυτές, αγόραζαν τα ένσημα χωρίς να καταβάλλουν τις εισφορές στο ΙΚΑ και εν συνεχεία τα πουλούσαν στους ενδιαφερόμενους, έναντι αδράς αμοιβής. Εκτιμάται ότι κατ' αυτόν τον τρόπο πάνω από 8.000 αλλοδαποί, κυρίως Βούλγαροι, νομιμοποίησαν την παρουσία τους στη Βόρεια Ελλάδα, πλήρωσαν ένσημα και λαμβάνουν την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ (480 ευρώ) χωρίς να τη δικαιούνται. Οι εταιρείες αυτές, πίσω από τις οποίες κρύβονται οι κομπιναδόροι του συστήματος, είτε πτώχευαν και συνέχιζαν να καταθέτουν αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις (ΑΠΔ) στο ΙΚΑ, «γεννώντας» δικαιώματα ασφάλισης και συνταξιοδότησης σε χιλιάδες ασφαλισμένους, είτε με εκπρόθεσμες ΑΠΔ, αποδεχόμενες πρόστιμα που ποτέ δεν θα πλήρωναν και χωρίς να καταβάλλουν ούτε ένα ευρώ στα ταμεία του ιδρύματος, «ασφάλιζαν» Ελληνες και αλλοδαπούς.

Πώς δούλευε η κομπίνα

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση που παρουσιάζουν οι «Α» και προκύπτει από έγγραφο με την ένδειξη ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ, του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρου Ρακιντζή, ο οποίος ζητά από το ΙΚΑ έλεγχο ασφαλιστικών εισφορών της εταιρείας ICT HELLAS ΑΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που του διαβιβάζει το ΙΚΑ, η συγκεκριμένη εταιρεία έκανε έναρξη εργασιών στις 22-3-2005 και έκλεισε την πρώτη διαχειριστική χρήση στις 31-12-2006. Αποτελεί μέλος του εκπαιδευτικού ομίλου ΔΟΜΗ και έχει αντικείμενο εργασιών την πιστοποίηση ανθρώπινου δυναμικού μέσω της διενέργειας εξετάσεων. Ακόμη, έχει συνάψει συμφωνητικό για παροχή (ενοικίαση) προσωπικού με την εταιρεία ΠΥΡΣΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ. Από τον έλεγχο που έγινε για αξιωματικό, προκύπτει πως ουδέποτε υπήρξε μισθωτός της εταιρείας. «Αυτό προκύπτει από τις οριστικές δηλώσεις ΦΜΑ (Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών) που υποβλήθηκαν από την εταιρεία το 2006 και το 2007». Η συγκεκριμένη Μονοπρόσωπη ΕΠΕ, η οποία φαίνεται ενεργή, σύμφωνα με άλλο έγγραφο της Α' ΔΟΥ, έκανε έναρξη στις 18-10-2002 με μοναδικό εταίρο, κυρία η οποία έχει γεννηθεί το 1928. Υπέβαλε δήλωση το 2004 για τις χρήσεις του 2002 και 2003 και έκτοτε δεν υπέβαλε ξανά ούτε δήλωση φορολογίας εισοδήματος ούτε δηλώσεις ΦΠΑ κ.ά. Στην εν λόγω επιχείρηση επεδόθη πρόσκληση από το 2008 προκειμένου να προσκομιστούν βιβλία και στοιχεία, που ουδέποτε προσκομίστηκαν.

Σε άλλους ελέγχους που διενεργήθηκαν από το ΙΚΑ μετά από εντολή του αναπληρωτή υπουργού Εργασίας Γιώργου Κουτρουμάνη εντοπίστηκε κύκλωμα που ασφάλιζε εκ των υστέρων και χωρίς να καταβάλλει εισφορές για 101 ημέρες το χρόνο, υπέρβαρους μετανάστες, κυρίως από τη Βουλγαρία, προκειμένου να εκδώσουν βιβλιάρια υγείας.

Στη συνέχεια, οι υπέρβαροι έρχονταν στην Ελλάδα και αδυνάτιζαν ή έκαναν επεμβάσεις αισθητικής με έξοδα του ΙΚΑ. Βάσει των ελέγχων που έχουν διεξαχθεί έως σήμερα, οι συγκεκριμένες εταιρείες δραστηριοποιούνταν σε κλάδους της καθαριότητας και της φύλαξης, της ενοικίασης εργαζομένων και της κατάρτισης.

«Τσάμπα» σύνταξη

Μέσω των εταιρειών αυτών ασφάλιζαν έναντι αδράς αμοιβής στο ΙΚΑ Ελληνες ή και αλλοδαπούς, που είτε είχαν ανάγκη έως και πέντε χρόνια ασφάλισης για να βγουν σε σύνταξη είτε χρειάζονταν 100 ένσημα μέσα στο χρόνο για να βγάλουν βιβλιάριο υγείας και να κάνουν χρήση των υπηρεσιών του ταμείου.

Η βιομηχανία αγοράς «επί πιστώσει», όπως αποδεικνύεται, ενσήμων και η πώλησή τους «τοις μετρητοίς» γινόταν ως εξής: Η εταιρεία υπέβαλε κανονικά τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις, στις οποίες αναγράφονται όλα τα στοιχεία, ώστε το ΙΚΑ να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι καταβάλλει (ή όχι) ο εργοδότης, πότε ο εργαζόμενος δικαιούται ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, πότε μπορεί να συνταξιοδοτηθεί και ποιος είναι ο συντάξιμος μισθός του (καλύτερη πενταετία).

Η εταιρεία δεν πλήρωνε ποτέ το ΙΚΑ, ωστόσο τα δικαιώματα των εργαζομένων αναγνωρίζονταν αυτοδίκαια. Κάθε μία από τις εμπλεκόμενες εταιρείες έχει χρεώσει το ΙΚΑ με 8-10 εκατ. ευρώ, ενώ η επιβάρυνση είναι πολλαπλή με δεδομένη την καταβολή ιδιαίτερα υψηλών συντάξεων που εκδόθηκαν βάσει των «πλαστών» ενσήμων, καθώς και την ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

Επίσης, ελέγχονται καταγγελίες από το Υπουργείο Εργασίας που αφορούν στην αναγνώριση ετών ασφάλισης από επιχειρήσεις.

Στην περίπτωση αυτή οι απατεώνες στόχευαν σε επιχειρήσεις που είχαν κηρύξει πτώχευση. Αφού τις έβρισκαν, έβαζαν τους ασφαλισμένους να καταγγέλλουν στο ΣΕΠΕ πως ήταν εργαζόμενοι όταν αυτές λειτουργούσαν και ως εκ τούτου, με δύο μάρτυρες που το πιστοποιούσαν, και έπειτα από δικαστική διαδικασία, το ΙΚΑ αναγκαζόταν να καταβάλλει συντάξεις για ένσημα (ημέρες ασφάλισης) που ποτέ δεν πληρώθηκαν και που, ίσως, ποτέ δεν δουλεύτηκαν.