ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ.....

 Μήπως μας έρχεται «καπέλο» εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας και μέσα στον γενικό χαμό δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι;
 Μήπως η μανία με τους Άραβες επενδυτές έχει ξεφύγει τελείως από τον έλεγχο και χωρίς αναστολές η κυβέρνηση δίνει γην και ύδωρ;
● Μήπως κάποιος από το υπουργείο Περιβάλλοντος, το υπουργείο Ανάπτυξης, τον υπουργό Επικρατείας ή τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης μπορεί να μας ξεκαθαρίσει την ιστορία;
Το θέμα «σέρνεται» εδώ και έναν μήνα στο Ίντερνετ έπειτα από μια περίεργη ανακοίνωση που κυκλοφόρησε στις 25 του μηνα σε όλες τις διεθνείς ιστοσελίδες που φιλοξενούν αγγελίες για θέσεις - κλειδιά σε πολυεθνικές εταιρείες.
Η αγγελία ζητά εκ μέρους μεγάλης διεθνούς κατασκευαστικής εταιρείας «εξειδικευμένο μηχανικό για εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, που θα έχει έδρα την Ελλάδα ή το Άμπου Ντάμπι»!
Οι υποψήφιοι, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να έχουν ανάλογη πείρα στον χώρο της κατασκευής πυρηνικών σταθμών καθώς και προϋπηρεσία στη Μέση Ανατολή.
Ως είθισται, η κατασκευάστρια εταιρεία δεν αναφέρεται, η εταιρεία, όμως, που προωθεί την αγγελία, η Soul Ressources με έδρα το Λονδίνο, είναι γνωστή και συνεργάζεται με μεγάλες πετρελαϊκές και χημικές βιομηχανίες για την εξεύρεση εξειδικευμένου προσωπικού.
Η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή βιογραφικών ήταν η 13η δεκεμβριου , η προθεσμία όμως παρατάθηκε μέχρι και σήμερα 25 του μηνα.
Θα πρέπει να πούμε πάντως ότι το σοβαρό αυτό θέμα για τη χώρα μας πρέπει να θεωρείται ότι έχει κλείσει, λόγω του γεγονότος ότι είναι ιδιαίτερα σεισμογενής, αλ­λά επειδή στην Ελλάδα, όπως λέ­νε τα λαμόγια, τα πάντα μπορούν να γίνουν, αρκεί να επιμείνεις, η αγγελία αυτή δημιουργεί ανησυ­χίες.
Ανά δεκαετία πάντως το θέμα επανέρχεται συνήθως από διά­φορους οικονομικούς παράγο­ντες και είναι άγνωστο πού απο­σκοπούν… Τη δεκαετία του 1980 ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου εί­χε κλείσει ένα τέτοιο θέμα, όταν μάλιστα ο αείμνηστος Ε. Κουλουμπής, πρώην υπουργός Ενέργει­ας, δήλωνε ανοικτός στον διάλογο – άλλωστε τότε ήταν πρόσφατο και το Τσερνομπίλ.
Επίσης είχε επανέλθει – όχι με την ίδια ένταση – από διάφορους κύκλους τη δεκαετία του 1990, με αφορμή την πρωτοβουλία της Τουρ­κίας να φτιάξει αντίστοιχο εργοστά­σιο στο Ακούγιου. Και πάλι έκλεισε τότε, λόγω της σεισμικότητας της χώρας μας. Μας κάνει εντύπωση η εποχή που δημοσιεύθηκε η πρό­σκληση αυτή. Σε εποχή οικονομι­κής αδυναμίας της Ελλάδας, όπου επιτίθενται στη χώρα μας διάφορα διεθνή λαμόγια και όπου επικρατεί στη χώρα μας πλήρης αδιαφάνεια στα θέματα των επενδύσεων. Κα­νένας δεν λειτουργεί θεσμικά και κανένας δεν ξέρει ποιοι την εκπρο­σωπούν… Ακόμη και οι συγγενείς κυβερνητικών στελεχών συζητάνε για επενδύσεις. Αφήστε που κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς κουβεντιάζου­με με τους Ισραηλινούς, οι οποίοι έχουν και πρόβλημα διάθεσης πυ­ρηνικών αποβλήτων. » πα­ρακολουθουμε την υπόθεση και θα επανέλθουμε.ΣΥΝΤΟΜΑ.